Andrzej Żyluk, urodzony w Szczecinie w 1956 roku, uzyskał dyplom lekarza w Pomorskiej Akademii Medycznej w 1981 r. Specjalizacja w chirurgii ogólnej w 1998 r. Europejska specjalizacja w chirurgii ręki (FESSH Diploma) w 2012 r. Doktorat w 1992, habilitacja w 1998, tytuł profesora w 2004 r. Od początku zatrudniony w Klinice Chirurgii Ogólnej i Chirurgii Ręki, od 1999 r. kierownik tej kliniki. Prezes Polskiego Towarzystwa Chirurgii Ręki od 2009 do 2013 r. Członek komitetu redakcyjnego Journal of Hand Surgery (European Volume) od 2004 r. Autor ponad 130 artykułów w czasopismach recenzowanych, w tym ponad 30 w czasopismach anglojęzycznych. Główne dziedziny zainteresowania naukowego to chirurgia ręki, algodystrofia i zespół kanału nadgarstka.
Jeden z najczęstszych urazów w obrębie kończyny górnej tradycyjnie wiązano przede wszystkim z grupą kobiet w średnim i starszym wieku. W ostatnich latach coraz powszechniej doznają go osoby przed 35 rokiem życia. Uraz powstaje u nich zwykle w mechanizmie wysokoenergetycznym, co oznacza skomplikowany charakter złamania. Zarówno w takich, jak i w prostszych przypadkach korzyści przynosi wyjście poza rutynowe rozpoznanie i leczenie zachowawcze, obarczone znaczącym ryzykiem wadliwego zrostu.
Praca, którą oddajemy do rąk Czytelnika, zawiera nowoczesne i wszechstronne przedstawienie metod diagnostycznych i terapeutycznych, które stosuje się w złamaniach dalszego końca kości promieniowej. Książka ma charakter praktyczny i krytyczny.
Jest to pierwsza na polskim rynku nowoczesna monografia dotycząca złamań dkkp.
Z recenzji prof. dr. hab. n. med. Leszka Romanowskiego:
„Książka jest adresowana przede wszystkim do lekarzy o specjalności ortopedycznej, ale też do chirurgów ogólnych. Jest tak napisana, że skorzystają z niej zarówno adepci, jak i specjaliści. Podoba mi się klarowny układ rozdziałów, dobre ilustracje, zarówno rysunki, jak i zdjęcia, a także żywy język, ułatwiający przebrnięcie przez trudne kwestie. Autor książki jest praktykiem, który ma duże doświadczenie w leczeniu złamań dalszego końca kości promieniowej i który tę wiedzę przekazuje w bardzo przystępny sposób. Jednocześnie konsekwentnie odnosi się do najnowszego piśmiennictwa, co czyni tę książkę bardzo aktualną, zgodną z wymaganiami «medycyny opartej na dowodach» (Evidence Based Medicine). Cieszę się, że taka pozycja ukazuje się na polskim rynku i polecam ją wszystkim zainteresowanym Czytelnikom.”