W rozwiniętych krajach Zachodu obserwuje się od lat odchodzenie od idei integracji i zastępowanie jej konstruktem inkluzji społecznej. Jest to koncepcja o wiele szersza od integracji, która dalece wykracza poza tradycyjnie pojmowane obszary pracy pedagoga. Pedagogika inkluzyjna nie pozostaje jedynie w sferze teoretycznych rozważań, lecz postuluje wprowadzenie konkretnych rozwiązań w oświacie. Do najważniejszych z nich należą spersonalizowanie procesu nauczania i wychowania oraz praca na zasobach ucznia, czyli skupienie się na talentach uczennic i uczniów, oraz rozwijanie tychże predyspozycji. Polscy pedagodzy, nauczyciele i inni specjaliści mieli jednak ograniczony dostęp do tych nowinek, ponieważ na polskim rynku wydawniczym brakowało książki kompleksowo opisującej tę nową koncepcję pedagogiczną. Dlatego prawdziwy przełom stanowi monografia naukowa Kaspra Sipowicza i Tadeusza Pietrasa pt. Wprowadzenie do pedagogiki inkluzyjnej (włączającej).
Czytelnik z niniejszej książki dowie się: