Zaprezentowane teksty w większości pochodzą z literatury pięknej, czasopism dla dzieci lub podręczników dla klas nauczania zintegrowanego. Niektóre z nich to modyfikacje wierszy popularnych poetów lub autorskie wytwory, co wynikło z potrzeby wielokrotnego użycia wybranego dźwięku. Zastosowanie krótkich rymowanek w automatyzacji poszczególnych głosek spowodowane było przyjemnością, z jaką dzieci słuchają łatwo wpadających w ucho wierszyków. Częstość ich powtórzeń wywołuje wrażenie zabawy, a nie żmudnych ćwiczeń.
Ilustrowanie wszystkich możliwych do narysowania desygnatów użytych w wierszach wynikło z kilkunastoletnich własnych doświadczeń w terapii dzieci z upośledzeniem umysłowym. Na przykład jednozwrotkowy wiersz "Entliczek-pentliczek" zawiera aż jedenaście zobrazowanych wyrazów. Forma pokazu i pracy na konkretnym przedmiocie ułatwia dzieciom czytanie oraz pamięciowe opanowanie tekstu, co często stanowi znaczny problem.
Ogólnie wiadomo, że jedynie wielokrotne powtórzenia sprzyjają bezbłędnej realizacji danej głoski. Jeżeli tym powtórkom towarzyszy forma rymowana i obraz graficzny, to sprzyja to automatyzacji dotychczas nieprawidłowo brzmiącej głoski.
"Syczące wierszyki" to pozycja, która powinna być uzupełnieniem warsztatu każdego logopedy. Uatrakcyjnia ona zajęcia zwłaszcza z dziećmi małymi bądź o specjalnych potrzebach edukacyjnych, zaś materiał w nich zawarty wystarczy na kilka miesięcy pracy z głoskami danego szeregu.
Wierszyki stanowią wyłącznie matrycę, którą można kserować, powiększać do formatu A4 i wklejać do zeszytów w trakcie prowadzenia terapii dyslalicznej.