Relacje Szeregi Sekwencje Zestaw

Relacje

Autor: Agata Dębicka-Cieszyńska; Jagoda Cieszyńska

Relacja ujmuje zależność między dwoma bądź większą liczbą elementów (podmiotów, przedmiotów, fragmentów obiektów, cech). Ujęcie relacji wymaga przetwarzania sekwencyjnego, charakteryzującego pracę lewej półkuli mózgu. Najistotniejsze w terapii funkcji poznawczych jest wypracowanie umiejętności dostrzegania różnic pomiędzy elementami i związków zachodzących między nimi. Sprawności te są konieczne do opanowania języka mówionego i pisanego, ale także relacji społecznych, umiejętności kategoryzowania i rozumienia zależności przyczynowo- skutkowych.

Edukacja szkolna wymaga także dostrzegania relacji między symbolem i jego reprezentacją w realnym świecie, znakiem i znaczeniem, zachowaniem i przejawianymi emocjami.

Zestaw RELACJE pozwala na stymulację:

analizy wzrokowej

koncentracji

świadomej kontroli wzrokowej

uwagi dowolnej

rozumienia instrukcji niewerbalnej

rozumienia zwerbalizowanych przez terapeutę relacji identyczności lub jej braku, nazywania brakujących elementów, zasad wykluczania ze zbioru

werbalizowania relacji identyczności lub jej braku, nazywania brakujących elementów, zasad wykluczania ze zbioru

Ćwiczenia dostrzegania relacji przygotowują do:

rozumienia zależności przyczynowo-skutkowych

uczenia się przez instrukcję

nabywania systemu językowego – gramatyki języka

Zestaw składa się z 84 elementów.

Szeregi

Autor: Agata Dębicka-Cieszyńska; Jagoda Cieszyńska

Zestaw zawiera 64 elementy o wymiarach 6x6cm. Umożliwia wykonywanie ćwiczeń polegających na kontynuowaniu szeregów i uzupełnianiu szeregów. Aby wykonać ćwiczenia polegające na naśladowaniu szeregów należy zaopatrzyć się w dwa zestawy elementów.

Szereg jest ciągiem elementów ustawionych obok siebie w linii prostej – przyto- czona najprostsza definicja ujmuje to, co najistotniejsze w języku mówionym i pisanym. Dzięki linearnemu porządkowi głosek w słowach i liter w wyrazach zapisanych możliwe jest budowanie znaczeń. Jakiekolwiek zakłócenie tego porządku nadaje wypowiedzeniu inny sens (kot : kto, nos : son, seton : notes). Liczne błędy w uszeregowaniu znaków języko- wych można obserwować u dorosłych osób z afazją, u dzieci z autyzmem, alalią i afazją dziecięcą, u uczniów z dysleksją, a także u osób uczących się języków obcych.

Podczas konstruowania szeregów do ćwiczeń stymulujących muszą być uwzględ- nione następujące cechy:

a) rosnąca wielkość (od najmniejszego do największego),

b) malejąca wielkość (od największego do najmniejszego),

c) stopniowe domykanie rysunku,

d) rosnąca intensywność barwy.

Sekwencje

Autor: Agata Dębicka-Cieszyńska; Jagoda Cieszyńska

Zestaw zawiera 80 kartoników. Dziesięć wzorów po osiem sztuk. Cztery obrazki (koń, świnka, kura i krowa) stanowią materiał tematyczny. Pięć pozostałych (słońce, księżyc, kwadrat oraz kropki w trzech wielkościach) to materiał atematyczny (symboliczny).

Sekwencja jest ciągiem znaków (symboli), stanowiącym uporządkowaną według określonej reguły strukturę. W sekwencji struktury (dwu-, trzy-, czteroelementowe) powtarzają się. Miejsce kolejnego znaku w sekwencji wynika z przyjętej arbitralnie reguły. Definicja sekwencji odzwierciedla porządek znaków językowych – mówionych i pisanych, dlatego tak ważne w procesie terapii wszystkich dzieci są ćwiczenia porządkowania.