Diagnostyka laboratoryjna psów i kotów

Diagnostyka laboratoryjna psów i kotów to książka niezbędna każdemu lekarzowi praktykowi zajmującemu się tymi zwierzętami. Jej unikalność polega na całościowym podejściu do laboratoryjnych badań dodatkowych, które są konieczne zarówno w procesie diagnostycznym, jak i w monitorowaniu leczenia. Zagadnienia związane z tą dyscypliną medycyny autorzy umieszczają na istotnym miejscu w procesie tzw. myślenia klinicznego. Podkreślają wyraźnie, że zaskakujące niejednokrotnie wyniki mogą być skutkiem błędów przedlaboratoryjnych, a nieporozumienia interpretacyjne – następstwem oderwania badań laboratoryjnych od kontekstu klinicznego.
Krytyczne podejście do interpretacji wyników stanowi największą wartość tej publikacji. Autorzy zaznaczają już na samym początku, że nie leczymy wyników badań laboratoryjnych, a pacjenta. To niezwykle ważne przesłanie pozamerytoryczne książki.

Bardzo polecam Diagnostykę laboratoryjną psów i kotów nie tylko lekarzom weterynarii praktykom i diagnostom laboratoryjnym, ale także studentom medycyny weterynaryjnej – ważne, aby od samego początku swej drogi zawodowej utrwalali prawidłowe „odruchy” diagnostyczne i kliniczne.
prof. dr hab. ROMAN LECHOWSKI, specjalista chorób psów i kotów, kierownik Zakładu Chorób Wewnętrznych Małych Zwierząt, Instytut Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie

W pierwszym rozdziale książki zostały wyjaśnione podstawy zastosowania medycyny laboratoryjnej, podsumowane w 10 przykazaniach. Dalej, krok po kroku, przedstawiono najważniejsze techniki laboratoryjne, wyniki mikroskopowe z zakresu hematologii, cytologii oraz badania osadu w moczu.
Krótka analiza najlepszego sposobu korzystania z algorytmów prowadzi do sekcji, w której zamieszczono testy laboratoryjne, tłumaczące różnego rodzaju objawy kliniczne. Wybrane algorytmy obrazują sposób interpretacji lub dalszy możliwy przebieg badań mających na celu wyjaśnienie zmienionych wyników badań laboratoryjnych.
W ostatniej sekcji, Przeglądzie badań, zaprezentowano najważniejsze testy laboratoryjne. Rozdział krótko podsumowuje wskazania, zawiera wiadomości dotyczące optymalnego materiału próbki, okresu trwałości, różnic gatunkowych u zwierząt, cech analitycznych, takich jak średnie, zaobserwowane błędy i niezbędna do oceny badań sekwencyjnych różnica krytyczna.

Fragment Wstępu