Biologia i biomechanika leczenia wybranych złamań śródstawowych

Kolejna książeczka z serii wydawniczej Biblioteka Ortopedyczna i Traumatologiczna
Dział tematyczny: Traumatologia narządu ruchu

Autor: Prof. dr hab. n. med. Wojciech Marczyński

Ze Wstępu

Obrażenia powierzchni stawowych towarzyszące złamaniom śródstawowym stanowią o częstych niepowodzeniach leczenia, zarówno w okresie wczesnym, jak i późnym. Niepowodzenia okresu wczesnego wynikają zwykle ze stopnia pierwotnego obrażenia chrząstki stawowej, warstwy podchrzęstnej
i tkanki kostnej nasad. W okresie późnym przyczyny niezadowolenia chorego z wyniku leczenia są następstwem zmian zwyrodnieniowych i zniekształcających powierzchni stawowych lub też zniekształceń w następstwie braku realnych możliwości przywrócenia optymalnego kształtu powierzchni stawowej i następowych przeciążeń miejscowych chrząstki stawowej powodujących progresje zmian zwyrodnieniowych. Te z kolei skutkują przykurczami stawowymi, ograniczeniem ruchu i niesprawnością chorego prowadzącą często do trwałego kalectwa.
Niekorzystne następstwa złamań śródstawowych stanowiły od lat inspirację dla klinicystów i badaczy w rozeznaniu „biologii” tychże złamań. Poznając biologię stawu i sposób odżywiania chrząstki stawowej wprowadzono leczenie czynnościowe złamań stawowych opracowane w Polsce przez prof. Donata Tylmana. Postępowanie to wymagało jednak wielotygodniowej hospitalizacji. Wprowadzona wówczas próba stabilizacji operacyjnej złamań metalowymi płytami konwencjonalnymi nie powiodła się ze względu na częstą destabilizację instrumentarium. Poszukiwano zatem sposobów optymalnej biomechaniki stabilizacji odtworzonych anatomicznie powierzchni stawowych. Inżynierowie współpracujący z lekarzami opracowali zróżnicowane instrumentarium z różnym skutkiem. Część z nich uwzględniła jedynie czynniki mechaniczne prowadząc do zaburzeń zrostu i złamań płyty, inne zawierały niektóre elementy biomechaniki zespoleń z różnym wynikiem końcowym, a jeszcze inne spełniały oczekiwania biologii stymulując zrost kostny na poszczególnych jego etapach. Dysponując wiedzą biologiczną i biomechaniczną oraz nowoczesnym instrumentarium, pozostaje jego optymalny dobór i zgodność stymulująca gojenie obrażeń śródstawowych, co jest przedmiotem niniejszego opracowania.

Spis treści

Wstęp

Rozdział 1
CZĘŚĆ OGÓLNA

Rozdział 2
CZĘŚĆ SZCZEGÓŁOWA - ZŁAMANIA WYBRANE
Złamania bliższej nasady i przynasady kości ramiennej
Złamania śródstawowe w obrębie dalszej nasady kości ramiennej
Złamania śródstawowe dalszej nasady kości udowej
Złamania śródstawowe bliższej nasady kości piszczelowej

Piśmiennictwo
Skorowidz