Wielkie zespoły geriatryczne

Starzenie się społeczeństwa to postępujący proces, niosący ze sobą wiele negatywnych następstw – nie tylko zdrowotnych, ale również społecznych i ekonomicznych. Do jednej z negatywnych konsekwencji starzenia się i starości zalicza się tzw. wielkie zespoły geriatryczne (ang. geriatric giants). Wielkie zespoły geriatryczne są stanami, które bardzo często sprawiają różnego rodzaju trudności w terapii i wymagają zespołowego podejścia o charakterze interdyscyplinarnym. Równie często są również mylone i błędnie utożsamiane z chorobami przewlekłymi, charakterystycznymi dla okresu starości. Z powodu ich częstego występowania, negatywnych skutków oraz kosztów niezbędnej opieki medycznej i społecznej, stanowią one istotny problem w opiece nad osobami starszymi.

Podręcznik pt. „Wielkie zespoły geriatryczne” w sposób szczegółowy, a zarazem całościowy ujmuje te charakterystyczne dla seniorów, przewlekłe zaburzenia. Publikacja jest zbiorowym opracowaniem ujmującym w jedną całość najważniejsze wielkie zespoły geriatryczne, takie jak demencja, depresja, delirium, zespół kruchości (słabości), politerapia i geriatryczny zespół jatrogenny, zaburzenia lokomocji, upadki i zaburzenia równowagi, zaburzenia narządu wzroku (zaćma, jaskra, zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem), zaburzenia narządu słuchu, zaburzenia funkcji zwieraczy oraz niedożywienie, z uwzględnieniem ich epidemiologii, etiologii, objawów klinicznych, rozpoznania, leczenia i profilaktyki. Autorami poszczególnych rozdziałów podręcznika są wybitni eksperci z zakresu medycyny, autorytety naukowe w Polsce i poza granicami kraju.